''Sana bir sürü şey yazarım,bıkmadan usanmadan.Ama önce bir sorum olacak,beni neden üzüyorsun?''.
Kırgınım.Yaşananlara,sevdiklerime,hissettiklerime.İstemediğim halde günün aymasına,korktuğum halde havanın kararmasına.Sinirlenince söyleyemediğim sözlere,istemsiz yaşaran göz yaşlarıma.En çokta kalpten sevdiklerime,yer verdiklerime kırgınım.Sustuğumda anlayamadıkları her cümleme,ağladığımda boğazımda sıra sıra dizilen dizeleri dinlemeyişlerine.Çekip gidişimi korkakça buluşlarına kırgınım.Destek olmayışlarına,yalnız olduğumu hatırlatışlarına.Her  kendimle kaldığımda ki öfkeme,kendime laf geçiremeyişime,zaaflarıma...
 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Vakit Yok

Bende 'sen'